+ نوشته شده در شنبه ۲۲ بهمن ۱۳۹۰ ساعت 5:14 PM توسط ستاره سهیل
|
بوی غربت میدهم اما غریبه نیستم گرچه میدانم كه عمری در غریبی زیستم . مثل رودی بستر این خاك را طی كرده ام . تا بفهمم عاقبت در جستجوی چیستم . در عبور از لحظه ها بر روی پای اشتیاق . لب شكست از خشكی اما ........
